Nog een weekje!

Ongelooflijk hoe snel de tijd gaat. Over een week zijn we al precies een dag in Abu Dhabi!
Er is in de tussentijd veer gebeurd.

Spullen, heel weinig spullen...
Toen de plannen eenmaal concreet waren en de eerste tickets waren geboekt kon het voorbereiden echt beginnen. Gelukkig is Wouter goed in het ondernemen van grote dingen. Hij nam dan ook het voortouw en las meerdere boeken over het plannen van een grote reis. Mede daardoor hebben we geleerd dat het vooral belangrijk is om zo weinig mogelijk mee te nemen. Klinkt super simpel, maar dat is het juist niet! Een lange broek, twee korte, een paar shirtjes, ondergoed en goede schoenen. Dat is het zo ongeveer wel qua garderobe. Gelukkig mag ik wel ook nog een jurkje meenemen, maar uit mijn bikini's mag ik er echt maar 1 kiezen! Alles moet zo licht en sneldrogend mogelijk zijn en als het even kan duurzaam in gebruik. Na talloze bezoekjes aan verschillende outdoorzaken is het ons gelukt onze garderobe compleet te krijgen.

Testen en oefenen...
Nadat het meeste was aangeschaft moesten we natuurlijk nog wel bevestigd krijgen dat we de juiste keuzes hadden gemaakt. Je kunt je haar natuurlijk wassen met shampoo, zoals altijd, maar er zijn ook lichtgewicht alternatieven die ook niet kunnen lekken in je tas. Zo zijn er bijvoorbeeld velletjes die, wanneer je ze oplost onder de douche, veranderen in een sopje wat je in je haar kan smeren. Even wennen want je ruikt ze niet en er komt nauwelijks schuim vanaf waardoor je eigenlijk het idee hebt dat er niks gebeurt. Niks voor vrouwen dus. Daarom ging ik opzoek naar iets anders. Uiteindelijk is het een blok zeep geworden van Lush. Dat is shampoo in harde vorm in een leuk blikje met een lekker geurtje. En oh ja, je kan er ook je kleding mee wassen.

Gewicht is zegmaar wel een dingetje. Ik denk dat bijna alles wat in onze backpack gaat wel op de keukenweegschaal heeft gelegen. Maar niet voor niks, er is namelijk nog plek over in onze tassen en ze zijn prima te tillen.

Twee keer hebben we onze spullen kunnen testen. In juni mochten we een weekendje back to basics in de Ardennen. Een paar lekkere regenbuien zorgden ervoor dat we goed inzicht kregen wat 'sneldrogend' dan precies betekent. In Dusseldorf sliepen we met vrienden in het Backpackers hostel waar we konden doen alsof we backpackers waren, ondanks we arriveerden met de auto en uit eten gingen bij de Italiaan.

Toen er in Nederland laatst tropische temperaturen waren gemeten leek het ons een ideaal moment voor een weekendje wandelen op de hei. We kunnen maar beter alvast een beetje wennen aan de temperaturen die ons te wachten staan.

Regelen...
Om te vaste lasten te beperken schorsen we de auto en schreven we ons in bij een bureau voor huurbemiddeling. Van de huisbaas hebben we namelijk toestemming gekregen om ons appartement onder te mogen verhuren. Vandaag is het contract getekend en is er dus een huurder die ons appatement gaat bewonen voor, als het aan hem ligt, een maand of 10. Ideaal voor ons, want wanneer we eerder terug komen dan 10 maanden, en we dit tijdig laten weten, zorgt het bureau ervoor dat hij er optijd weer uit is en we ons appartement weer net zo schoon terug krijgen als we het hebben achtergelaten.

En ja, dat is dan dus het volgende punt. Schoonmaken, opruimen, sorteren, opbergen. Ik zit inmiddels als drie dagen in de kasten en in de kelder. Erg gezellig. Het lijkt een beetje alsof we gaan verhuizen. Alle spullen die we niet willen laten staan moeten in dozen en weg uit ons appartement. Gelukkig hebben papa en mama ons gisteren super goed geholpen en kan ik zeggen dat het einde in zicht komt. Een beetje ongezellig is het wel nu. De muren zijn kaal en de kasten leeg. Op een klein beetje kleding, een klein beetje eten en veel bier wijn en chips na. Tja, daar komen een paar vrienden ons gelukkig vrijdag vanaf helpen. Echt fijn dat iedereen zo behulpzaam is.

Afscheid...
Ondanks dat ik een hekel heb aan het nemen van afscheid ontkomen we er niet aan.
Mijn laatste werkdag had ik vorige week al, al mijn collega's heb ik dan ook al gedag kunnen kussen. Drie jaar heb ik ze elke dag gezien en lief en leed met ze gedeeld. Werken in het (speciaal) onderwijs is toch mensenwerk, je legt je ziel erin en soms komen dingen heel dichbij. Ik zal ze daarom ook zeker gaan missen!

We hebben de afgelopen tijd veel etentjes, feestjes en visites gehad om iedereen nog even te zien en spreken voor we weggaan. Ook staat er nog het een en ander op de planning.

Afgelopen weekend is Wouter met zijn ouders, broers en zusje in Cambridge geweest om Michiel, zijn broertje, te bezoeken. Het was leuk om iets te doen met het hele gezin. Voor Wouter was het ook een beetje een afscheid. Al zullen we zijn ouders nog wel zien.

Zondag gaan we nog bij Wouters opa en oma langs en we zullen zondag of maandag ook nog bij die van mij langs gaan. Vanaf zondag slapen we dan ook in Steenbergen. Dinsdag heel vroeg in de ochtend gaat ons avontuur dan echt beginnen. We hebben er ernorm veel zin in!