Fiji in 7 momenten

The bula song
Na een korte vlucht van Auckland naar Fiji moesten we meteen weer even omschakelen. Fiji is, zoals iedereen ons vooraf waarschuwde, ontzettend warm en vochtig. Dit is overigens niet iets wat we erg vonden hoor, na het frisse Nieuw-Zeeland. Plus, we waren op het ergste voorbereid want we bezoeken Fiji in het regenseizoen.
Maar we hadden geluk! De tropische bui waarin we Fiji naderde was meteen ook de enige bui die we overdag hebben gehad. Om nog meer in de tropische sferen te komen werden we al voor de douane voorgezongen door een paar mannen in lange rokken, bloemetjes overhemden, schelpen kettingen en bloemetjes achter hun oren. Begeleid door een gitarist zongen zij de Bula-song. Bula betekent, naast nog 38 dingen, welkom.
Bula ("boela") is het woord wat je in heel Fiji hoort. Men roept dit te pas en te onpas naar elkaar. Altijd vol overtuiging als een soort oerkreet.

Jarig
Ik moet zeggen, er zijn ergere plekken om je verjaardag te vieren! Voor de gelegenheid had Wouter een strandhutje geboekt aan de Coral Coast, als verrassing. Hier hebben we twee nachten geslapen. Sowieso is Fiji de ultieme chill - bestemming. Behalve in de zon liggen, snorkelen en zwemmen is er niet veel te doen. De mensen doen alles op Fiji-time, wat betekent dat alles super langzaam gaat. En dat meestal met een tropisch muziekje op de achtergrond, heerlijk!
De dag begon met een cadeautje en vlaggetjes in ons hutje. Daarna zijn we gaan snorkelen, hebben we gezwommen in de zee en in het zwembad en hebben we een wijntje gedronken op de ligstoelen aan het strand. 's Avonds hebben we lekker gegeten in het restaurant en werd ik toegezongen door al het personeel. Het was een bijzondere manier om mijn verjaardag te vieren. Heel gek om maar met zijn tweetjes te zijn en je familie alleen via skype te zien. Toch was het het absoluut waard!

 

Het kava ritueel
We zitten in een kring op de grond, op een matje, tussen de palmbomen. We horen de golven op de achtergrond, een zacht briesje waait over ons gezicht. Zwijgend roert de local met een houten stok in de houten schaal. In de schaal zit een lichtbruin drabje. Als een bezwering spreekt hij de woorden uit, we klappen drie keer stevig in onze handen en roepen luid "Bula". Om de beurt krijgen we een halve kokosnoot vol met het drabje aangereikt. Het moet in een keer achterover worden geslagen terwijl de rest in zijn handen klapt. Na een paar rondes voelt onze tong verdoofd en gaan onze gedachten sloom. Volgens de traditie behoren we nu tot "de familie."

Kerkbezoek
Zondag is de dag om naar de kerk te gaan. In Fiji leeft dit nog heel erg, veel meer dan in Nederland. De mensen hier beleven de kerkdienst ook met veel overgave. Ter nagedachtenis aan mijn oma, waarvan de uitvaart op mijn verjaardag was, besloten wij een kerkdienst bij te wonen.
Nadat we toestemming hadden gekregen om het dorp te betreden maakten we kennis met de pastoor en de andere dorpsgenoten. We kregen een plek toegewezen in de kerk. Alle mensen waren netjes gekleed, allemaal in het zwart of wit. Het koor zong prachtig a-capella. En natuurlijk druppelde iedereen op Fiji-time aan het begin, of tijdens de dienst binnen. Speciaal voor ons vertaalde een jonge local de belangrijkste boodschap in het Engels en verontschuldigde hij zich dat de dienst niet helemaal te verstaan was voor ons. We kregen een bijbel te leen van onze buurman, zo konden we meelezen.
De mensen voelden zich vereerd dat wij er waren, wij vonden het bijzonder dat we dit eens mee konden maken.

Bounty island
Fiji telt 333 eilanden. Alleen op het hoofdeiland blijven telt dan natuurlijk niet. Je moet op zijn minst een klein eiland bezocht hebben. Wij kozen voor Bounty Island, een eiland met 22 strandhutjes, een restaurantje, een bar en een zwembad. Je kunt er gemakkelijk omheen lopen, er is overal strand en verder staan er palmbomen. Bij aankomst en vertrek met de boot word je toegezongen. Ook wordt er elke avond een welkomst en afscheids ceremonie gehouden voor de komende en vertrekkende gasten.
De echte eilandsfeer ervaar je wanneer je een verse kokosnoot kan rapen van de grond en op kan eten voor je hutje, uitkijkend over de zee. 
Het snorkelen was hier fantastisch, een eiland midden op zee biedt veel verschillende vissen. Je hebt er wel wat lef voor nodig want er zwemmen ook haaien van meer dan een meter. Wij zijn er gelukkig maar twee tegen gekomen, hiervoor hebben we maar 4 dagen hoeven zoeken.
 
Volleybal
Voor het eerst sinds onze reis is Wouter een kleintje. In Azië stak hij altijd boven iedereen uit, in Fiji is dat anders. De mensen hier zijn ontzettend groot! Behalve dat ze lang zijn, zijn ze ook breed, sterk en luidruchtig. Het was dan ook een prachtig gezicht toen Wouter meedeed met de volleybalwedstrijd van de locals. Wat er werd geroepen was niet te verstaan, maar het had het meest weg van oerkreten. De bal werd met een rotgang over het net gesmasht en de spelers waren niet bang om tegen elkaar aan te beuken. Fouten werden weggelachen, successen werden gevierd en bij de service werd een heuse show weggegeven.

Turtle cleaning
Zoals we ook van andere eilanden weten, komen zeeschildpadden daar 's nachts graag aan land om eieren te leggen. Gedurende onze reis hebben we al vaker gezien dat men op de eilanden speciale programma's heeft om deze bedreigde diersoort te helpen. Op Bounty island worden de kleine schildpadjes zodra ze uit hun ei komen opgevangen en onder gebracht in een soort zwembad. Daar blijven ze ongeveer een jaar, tot ze sterk genoeg zijn, en worden dan uitgezet in de zee. Dit vergroot de overlevingskans aanzienlijk. Toen wij op Bounty island waren was het tijd voor de maandelijkse wasbeurt van de beestjes. 147 exemplaren van 1, 2 en 4 weken oud moesten worden ontdaan van wier en alg met een tandenborstel! Uiteraard wilden wij deze nobele taak wel op ons nemen. Wat hebben we genoten van het vrolijke gespartel van de diertjes. Een bijzondere ervaring.

Gelukkig zijn we het eilandleven nog niet beu, want onze volgende bestemming is Samoa, Polynesië. We kijken er naar uit!